Hoeveel mag ik vragen voor een gesprek?
Hoeveel mag ik vragen voor een gesprek? Een moeilijke vraag. Toch is een correct tarief vaak het verschil tussen een acceptabel loon en vrijwilligerswerk.
Welk tarief past bij jouw praktijk?
Je leest er alles over in deze blog.
De mindset van een ondernemer
Ik beken. Toen ik startte met mijn praktijk, bezocht ik de websites van collega’s in de buurt om te kijken welk tarief zij toepasten.
Toen iedereen 40 euro vroeg als psychotherapeut, vroeg ik 40 euro. Toen iedereen in de buurt 45 euro vroeg, vroeg ik 45 euro. Ik stond er niet bij stil of dit voor mij ook het juiste tarief was.
Als bemiddelaar was het anders. Daar hield mijn eigen mindset mij lange tijd tegen om het tarief van mijn collega-bemiddelaars te volgen.
Het zorgde ervoor dat ik in de beginjaren bekend stond als de goedkoopste bemiddelaar in de regio. Ik durfde geen hogere tarieven vragen. Ik wou immers toegankelijk zijn voor iedereen en ik was geen jurist.
Was ik wel professioneel genoeg om de bestaande tarieven toe te passen?
Ja, de maatschappelijk werker in mij heeft enkele jaren nodig gehad om de mindset van een ondernemer te kweken. Pas toen ik mezelf bewust werd van de ondertussen opgebouwde expertise en daarnaast ook de oefening maakte om mijn kosten te analyseren, keek ik niet langer in het rond om mijn tarief te bepalen. Ik baseerde mij op mijn kosten en de waarde die ik meegaf aan mijn cliënten in plaats van collega’s te kopiëren.
3 manieren om jouw tarief te bepalen
1) Een eerste manier is de prijszetting gebaseerd op de marktprijs.
Hierbij ga je na wat collega’s vragen en baseer je hierop jouw tarief.
Als je deze prijszetting wil toepassen, vergelijk dan geen appels met peren. Een coach die jaarlijks meer dan 25.000 euro omzet draait, houdt 10,41 euro minder over aan een gesprek dan een collega psycholoog die eveneens 60 euro vraagt voor een gesprek.
De coach is btw-plichtig, terwijl de psycholoog hiervan vrijgesteld is.
Dit is dan ook een goede reden waarom deze prijszetting niet ideaal is.
Wil je toch vergelijken, zorg dan dat je vergelijkt met collega’s die hetzelfde profiel hebben.
Vergeet ook het kostenplaatje niet. Als je in bijberoep 60 euro vraagt en je praktijk bevindt zich thuis dan heb je minder kosten dan een collega die in hoofdberoep zelfstandig is en een praktijkruimte huurt.
De volgende manier schetst een realistischer beeld.
2) Bij de prijszetting gebaseerd op kosten inventariseer je de kosten die verbonden zijn aan je praktijk. Je stemt je tarief hierop af . Voor deze vorm van prijszetting is het dus belangrijk om hier een goed zicht op te hebben.
Maar voor je de aankoopfacturen erbij neemt, stel jezelf eerst deze vragen:
- Hoeveel uren per week wil ik werken?
- Wanneer neem ik vakantie?
- Hoeveel tijd spendeer ik aan niet-factureerbare zaken zoals boekhouding, marketing, netwerken, opleiding …?
- …
Deze antwoorden verwerk je in een overzicht. Hiervoor is Excel een interessante tool.
Op deze manier krijg je zicht op de maandelijkse onkosten, het aantal werkdagen en de niet-factureerbare tijd. Dit is dan de basis om jouw tarief te bepalen.
3) De derde manier van prijszetting is gebaseerd op waarde.
Je staat stil bij de waarde die je aan jouw cliënt biedt.
Mijn eigen mindset toen ik mijn zelfstandige praktijk opstartte, zorgde ervoor dat ik mezelf niet naar waarde schatte en hierdoor de goedkoopste bemiddelaar van de streek was. Pas toen ik mezelf bewust werd van mijn expertise, kon ik mijn tarief op waarde baseren.
Uiteraard kan je hierin overdrijven. De cruciale vraag bij deze manier van prijsbepaling is en blijft "Wat is de cliënt bereid om te betalen?".
Toch ontmoet ik nog regelmatig collega’s die zichzelf onvoldoende naar waarde schatten en hierdoor veel te weinig vragen. Als een cliënt weet dat jij een expert bent om zijn probleem op te lossen, dan is hij vaak ook bereid om hiervoor te betalen. Neem dit zeker mee in je tariefbepaling.
Als je als werknemer aan de slag bent, vind je het normaal dat je met 20 jaar ervaring meer verdient dan je pas afgestudeerde collega.
Waarom zou je dit principe ook niet toepassen als zelfstandige?
Toen ik de allereerste keer op basis van de kosten en de waarde mijn tarieven aanpaste, vond ik het best wel spannend.
Zouden mijn cliënten dit wel aanvaarden?
Snel stelde ik vast dat de aanmeldingen bleven komen. Mijn agenda van de praktijk stond en staat nog steeds goed gevuld.
En nu concreet met cijfers
Stel, je wilt 30 uur per week werken. Hiervan spendeer je 5 uur per week aan niet-factureerbare zaken (boekhouding, administratie, netwerk evenementen, opleiding, ...) en gemiddeld heb je voor 26.000 euro onkosten per jaar (boekhouder, huur praktijkruimte, lidmaatschappen, hosting website, marketing, sociale bijdragen, belastingen, …). Je wil jezelf een nettoloon van 2.000 euro per maand uitbetalen.
Welk uurtarief moet je dan toepassen?
Flanders DC ontwikkelde hiervoor een eenvoudige tool.
Prijsinzicht vertelt ons dat je, rekening houdend met de hierboven vermelde gegevens, maandelijks een omzet van 7.500 euro moet halen om jezelf 2.000 euro per maand uit te betalen. Dit betekent concreet dat je 75 euro per uur (excl. btw) moet vragen aan je cliënten.
Tot slot nog 3 extra tips
Tip 1: Houd rekening met investeringen op korte of lange termijn.
Ben je van plan om een opleiding van 3.000 euro te volgen?
Zorg dan dat je nu al het nodige kapitaal hiervoor opbouwt.
Tip 2: Zorg dat je jouw tarieven ook indexeert.
Tip 3: Schakel hulp in. Ik ondersteun je om niet alleen in maar ook aan jouw praktijk te werken. Klik hier voor meer info
Deze blog is geschreven door Sonja Delbeecke. Ze heeft sinds 2005 een eigen praktijk als psychotherapeute / bemiddelaar in familiezaken. Daarnaast is ze zaakvoerder van Konnektit en ondersteunt ze hulpverleners zowel op inhoudelijk vlak als op vlak van ondernemen.
© update 2024 – Sonja Delbeecke - alle rechten voorbehouden